در راستای سیاستگذاری برای محرومیت زدایی در استان و شهر اصفهان تشکیل شده است

ارائه راهکارهای کاربردی برای حل مسائل و آسیب های اجتماعی مناطق محروم و حاشیه نشین

بافت های فرسوده در مناطق محروم و حاشیه نشین به نزول سطح کیفی سکونت و زندگی در بافت های شهری و ترک سکونت در اینگونه بافت ها از ساکنین بومی منجر شده و در پی آن آسیب های اجتماعی را شکل داده است. در این مناطق علاوه بر سه شاخص کالبدی (نفوذ ناپذیری، ریزدانگی و ناپایداری) پیشنهادی شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، معیارهای زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی، ساختمانی و خدماتی نیز باید مورد توجه جدی است. این محلات به علت گذر زمان و نبود سرمایه گذاری لازم در نگهداری آنها با مسائلی مواجه خواهند شد که برخی از آنها عبارتند از؛ عدم دسترسی به درون بافت، فقدان تأسیسات زیربنایی مناسب، مشکلات زیست محیطی و بالا بودن حجم آلودگی، کمبود امکانات گذراندن اوقات فراغت، فقر و محرومیت، بیکاری، سرانه کم خدمات، تراکم ساختمانی کم دوام، ناامنی و معضلات اجتماعی، شکل گیری پاتوق های فروش و مصرف مواد مخدر در مخروبه ها، پایین بودن میزان امنیت، حضور مهاجران افغان و تجمع معتادان و ولگردان و زنان فراری در پارک.